Hesap Soyutlama ve EIP-4337 Hakkında Hızlı ve Pratik Bir Rehber

Hesap soyutlama (AA), Ethereum hesap yönetiminde çığır açan bir teknoloji olarak öne çıkıyor; blokzincirle etkileşim kuran kullanıcıların karşılaştığı temel sorunlara çözüm getiriyor. Özellikle EIP-4337 sayesinde bu teknoloji, kullanıcı deneyimini sadeleştirirken işlem güvenliğini ve esnekliğini artırma hedefiyle geliştirildi. Kripto para ekosistemi sürekli gelişirken, EIP-4337 ile hesap soyutlama, ana akım benimsenmeyi hızlandıracak kritik bir yenilik olarak konumlanıyor.

Hesap Soyutlama Nedir?

Hesap soyutlama, Ethereum ağında hesapların çalışma biçimini kökten değiştirir ve işlem kaynakları ile imzaları birbirinden ayırır. Bu kavramı net bir şekilde anlamak için Ethereum’daki iki ana hesap türünü bilmek gerekir: harici sahipli hesaplar (EOA) ve akıllı sözleşme hesapları (CA). EOA’lar, özel anahtarlarla ve seed kelimelerle kontrol edilen, bireysel kullanıcıların en sık kullandığı hesap tipidir. CA’lar ise akıllı sözleşme koduyla yönetilir ve önceden tanımlanmış mantığı otomatik şekilde uygular.

Hesap soyutlama süreci, EOA’ların CA gibi çalışmasını sağlayacak şekilde yükseltilmesini içerir; böylece akıllı sözleşmeler geleneksel kullanıcı hesapları üzerinde tam kontrol sahibi olabilir. Bu dönüşüm, programlanabilir akıllı mantık ile kullanıcı hesaplarının bir araya geldiği akıllı sözleşme cüzdanlarının oluşturulmasını mümkün kılar. Sonuç; hesap yönetiminde kayda değer bir ilerleme ve zincir üstü faaliyetlerde kullanıcıya benzersiz kontrol ile özelleştirme sağlar.

AA Neden Avantajlı?

Ethereum topluluğu, hesap yönetimini sadeleştiren bütüncül yaklaşımı nedeniyle hesap soyutlamayı benimsedi. Bu teknoloji, blokzincir kullanıcılarının uzun süredir yaşadığı sorunları çözüyor ve Ethereum ekosistemiyle etkileşimi çok daha kolay ve erişilebilir hale getiriyor.

En önemli avantajlardan biri, zincir üstü işlemlerde sunduğu esnekliktir. Geleneksel EOA’lar katı protokollere bağlıdır; her işlemde kullanıcıdan sıkı kurallara uyması beklenir. Hesap soyutlama ise bu kısıtları ortadan kaldırır ve daha dinamik, kullanıcı dostu işlem mekanizmaları sunar. Örneğin, kullanıcılar birden fazla işlemi toplu olarak gönderebilir ve onay sayısını azaltarak karmaşık işlemleri kolaylaştırabilir.

Güvenlikteki gelişmeler ise bir diğer kritik avantajdır. Hesap soyutlama sayesinde kullanıcılar, kendi ihtiyaçlarına uygun özel güvenlik protokolleri oluşturabilir; çoklu imza gereksinimleri, sosyal kurtarma mekanizmaları veya süre kilitli işlemler gibi. Bu özellikler, yetkisiz erişime karşı güçlü koruma sağlarken kullanıcı kontrolünü de korur. Ayrıca, geleneksel hesaplarda var olan tek hata noktası ortadan kaldırılır; özel anahtarın kaybedilmesiyle fonlara erişimin kalıcı olarak kaybolması gibi riskler engellenir.

Ethereum’da Hesap Soyutlamanın Geçmişi

Ethereum’da hesap soyutlamanın uygulanmasına yönelik süreç, önceki denemelerden alınan derslerle şekillenen bir dizi evrimsel öneriyi kapsar. Bu tarihsel gelişimi bilmek, özellikle EIP-4337 gibi güncel çözümlerin önemini anlamak için gereklidir.

Kavram ilk kez EIP-2938 ile ortaya çıktı; bu öneri, akıllı sözleşme hesaplarının işlem başlatabilen ve ücret ödeyebilen ‘üst seviye’ hesaplar olmasını öngörüyordu. Bu, sadece EOA’ların işlem başlatabildiği geleneksel modelden radikal bir kopuştu. Ancak uygulama, Ethereum protokolünde köklü değişiklikler gerektirdiği için, ağ istikrarını riske atmadan hayata geçirilmesi zordu.

EIP-3074 ise AUTH ve AUTHCALL adlı iki yeni işlem kodu (OpCode) getirerek alternatif bir yaklaşım sundu. Bu kodlar, EOA’ların yetkiyi sözleşmelere devretmesini ve EOA’ların CA benzeri özellikler kazanmasını sağlıyordu. Ancak, konsensüs katmanında değişiklik gerektirdiği için, topluluk daha az sarsıcı çözümler ararken öneri ertelendi.

EIP-4337’nin tanıtılmasıyla hesap soyutlama anlatısında dönüm noktası yaşandı. Bu öneri, konsensüs katmanında değişiklik gerektirmeden hesap soyutlamaya ulaşmayı sağlayan bir yol sunar ve uygulanabilirliği ciddi şekilde artırır. Temel yenilik, kullanıcı işlemleri (user ops) ve özel bir bellek havuzu etrafında yeni bir işlem mantığı getirmesidir; böylece mevcut altyapının yanında paralel bir işlem sistemi oluşturulur.

Diğer Hesap Soyutlama Çözümleriyle Karşılaştırma

EIP-4337’yi önceki tekliflerle karşılaştırırken en önemli fark, uygulama karmaşıklığı ve ağ üzerindeki etkisidir. EIP-3074, protokol seviyesinde yeni işlem kodları gerektiriyordu; bu da konsensüs katmanında değişiklik zorunluluğu nedeniyle ağ istikrarı için risk oluşturuyordu ve beklenmedik sorunlar hard fork’lara yol açabilirdi.

EIP-4337 ise, hesap soyutlamayı çekirdek protokol değişiklikleri olmadan üst katman altyapı eklemeleriyle gerçekleştirir. Bu yaklaşım, riskleri azaltırken mevcut Ethereum işlevselliğiyle uyumluluğu korur. Bundler’lar ve entry point sözleşmeleri gibi yeni bileşenler sunar; fakat bunlar mevcut protokol çerçevesinde çalışır, onu değiştirmez. Bu mimari karar, EIP-4337’nin uygulanmasını ve bakımını çok daha kolaylaştırır ve Ethereum topluluğunda geniş destek bulmasını sağlar.

EIP-4337’ye Derinlemesine Bakış

EIP-4337, işlem yaşam döngüsünün her aşamasında özel bir rol üstlenen bileşenlerle hesap soyutlamayı uygular. Bu bileşenlerin işleyişi ve aralarındaki etkileşim, EIP-4337’nin hedeflerine nasıl ulaştığını anlamak için kritiktir.

UserOperation’lar sistemin temelini oluşturur ve kullanıcıların işlem niyetlerini temsil eder. Geleneksel işlemlerden farklı olarak UserOperation’lar, yürütme için gerekli tüm bilgileri içerir ancak doğrudan blokzincire gönderilmez; çok aşamalı aktörler ve doğrulama süreçlerini içeren özel bir yolla işlenir.

Entry Point, EIP-4337’de merkezi koordinasyon sözleşmesi olarak görev yapar ve birden fazla kullanıcı işlemini toplu şekilde yürütür. Bu sözleşme, güvenlik gereksinimlerini sağlayacak kritik doğrulama ve yürütme mantığını uygular. Entry Point, tüm hesap soyutlama etkileşimleri için standart ve güvenilir bir arayüz sunar.

Bundler’lar, kullanıcı işlemlerini bellek havuzundan toplayıp verimli işlem paketlerine dönüştüren yeni tür ağ katılımcısıdır. Geleneksel işlem aktarıcılarına benzer bir rol üstlenirler; ancak hesap soyutlamaya özgü gelişmiş yeteneklere sahiptirler. Bundler’lar, verimliliği artırmak için işlemleri dikkatle doğrular ve sıralar; paketteki tüm işlemlerin yürütüldüğünde geçerli olmasını sağlar.

Cüzdan sözleşmeleri, kullanıcı hesaplarını yöneten akıllı sözleşme mantığını uygular. İmzaların nasıl doğrulanacağı, hangi güvenlik politikalarının geçerli olacağı ve işlemlerin nasıl yürütüleceği bu sözleşmelerde tanımlanır. Akıllı sözleşme esnekliği sayesinde, geliştiriciler geleneksel EOA’larda mümkün olmayan özelliklere sahip cüzdanlar tasarlayabilir.

Cüzdan fabrikaları, yeni akıllı sözleşme cüzdanlarının oluşturulmasını kolaylaştırır ve standartlaştırılmış dağıtım mekanizmalarıyla maliyet ve karmaşıklığı azaltır. Bu sözleşmeler, create2 gibi araçlarla belirli adreslerin önceden tahmin edilebilmesini sağlar ve talep üzerine yeni cüzdanlar dağıtabilir.

Aggregator’lar, birden fazla imzayı tek bir doğrulama işleminde birleştirerek imza doğrulamasını optimize eder; böylece çoklu onay gerektiren işlemlerde gas maliyetlerini ciddi şekilde azaltır. Bundler’lar, yalnızca doğrulanmış aggregator’ların kullanılmasını sağlamak için beyaz liste uygular.

Paymaster’lar, gas ödemelerinde devrim niteliğinde esneklik sağlar; kullanıcılara işlem ücretini ETH dışında başka tokenlarla ödeme veya üçüncü tarafların işlemleri tamamen karşılamasına imkan tanır. Bu bileşen, blokzincir benimsenmesinin önündeki en büyük engellerden birini, işlem ücretleri için yerel token tutma zorunluluğunu ortadan kaldırır.

İşlem Akışının Mantığı

EIP-4337 altında işlem akışı, güvenliği koruyacak şekilde planlanmış bir dizi adımdan oluşur ve hesap soyutlamanın sunduğu gelişmiş işlevselliğin kullanılmasını sağlar. Bu süreç, geleneksel Ethereum işlemlerinden ciddi şekilde farklıdır ve kullanıcı niyetlerini verimli işlemek için yeni aktörler ile doğrulama mekanizmaları içerir.

İşlem Sürecinin Başlangıcı

İşlem döngüsü, hesap sahibinin bir UserOperation nesnesi oluşturarak niyetini belirtmesiyle başlar. Bu nesne, gönderen adresi, maxFeePerGas ve maxPriorityFee gibi gas parametreleri ile imza alanı dahil olmak üzere işlem için tüm bilgileri kapsar. İmza mekanizması protokol tarafından sabitlenmemiştir; hesabın uygulamasına göre belirlenir ve geleneksel ECDSA imzalarından çoklu imza veya biyometrik doğrulamaya kadar esnek kimlik doğrulama yöntemleri kullanılabilir.

Oluşturulan UserOperation, geleneksel işlem havuzundan ayrı bir kullanıcı işlemleri bellek havuzuna gönderilir. Bu ayrım, hesap soyutlama işlemlerinin özel olarak işlenmesini ve mevcut altyapının etkilenmemesini sağlar. Kullanıcı işlemleri bellek havuzu, bundler’ların işlemleri verimli şekilde seçip paketleyebileceği bir hazırlık alanı olarak hizmet verir.

İşlemlerin Gönderilmesi

Bundler’lar, kullanıcı işlemleri bellek havuzunu yeni gönderimler için sürekli izler. Paketleme için işlem seçerken gas fiyatı, yürütme karmaşıklığı ve işlemler arasındaki potansiyel etkileşimler gibi çeşitli faktörleri dikkate alırlar. Amaç; maksimum verimlilik sağlayacak ve tüm işlemlerin başarıyla çalışacağı paketler oluşturmaktır.

Bundler, en uygun paketi oluşturduğunda bu kullanıcı işlemlerini Entry Point sözleşmesine yönelik bir işleme yerleştirir. Bundler blok oluşturucu olarak çalışıyorsa işlemi doğrudan bloğa ekleyebilir; aksi halde mev-boost, PBS veya eth_sendRawTransactionConditional gibi mevcut blok oluşturma altyapısını kullanarak katılım sağlayabilir. Bu esneklik, paketlemenin farklı ağ katılımcıları için erişilebilir olmasını sağlar.

İşlemlerin Kimliklendirilmesi

Entry Point sözleşmesi bir kullanıcı işlemleri paketini aldığında, her işlemin meşru olup başarıyla yürütülebileceğini garantilemek için kapsamlı bir doğrulama süreci başlatır. Bu, akıllı sözleşme cüzdanının validateUserOp fonksiyonunu uygulamasıyla gerçekleşir. Fonksiyon, imzayı cüzdanın özel kimlik doğrulama mantığına göre doğrular ve işlemin yürütme için gerekli tüm önkoşulları sağladığını kontrol eder.

Bundler’lar, Entry Point sözleşmeleriyle ilişkilerini dikkatle yönetir ve desteklenen uygulamaların beyaz listesini tutar. Bu beyaz listeleme, yalnızca güvenilir Entry Point’ler için işlem yürütülmesini ve kötü niyetli veya hatalı sözleşme mantığı nedeniyle gerçekleşebilecek kayıplardan korunmayı sağlar. Doğrulama aşaması, ağ kaynaklarının veya kullanıcı hesaplarının tehlikeye atılmasını önleyen kritik bir güvenlik kontrolüdür.

İşlemlerin Yürütülmesi

Başarılı doğrulamanın ardından işlem yürütme aşamasına geçilir. Entry Point sözleşmesi, ilgili akıllı sözleşme cüzdanında executeUserOp fonksiyonunu çağırarak gerçek işlem mantığını tetikler. Bu fonksiyon, kullanıcının niyet ettiği token transferi, merkeziyetsiz uygulama ile etkileşim veya karmaşık çok adımlı işlemler gibi özel aksiyonları gerçekleştirir.

Bundler, tüm işlemleri tek bir işleme paketler ve Entry Point akıllı sözleşmesinde handleOps fonksiyonunu çağırır. Bu bütünleşik yaklaşım, her işlemin ayrı ayrı işlenmesine kıyasla verimliliği ciddi şekilde artırır. İşlem bloğa dahil edilip doğrulandığında, paketteki tüm kullanıcı işlemleri atomik olarak yürütülür; yani hepsi birden başarılı olur ya da tamamı başarısız olur. Bu atomik yapı, özellikle birden fazla adımın başarılı şekilde tamamlanmasına bağlı karmaşık işlemlerde kullanıcıya önemli güvence sağlar.

EOA, MPC ve AA Kripto Cüzdanlarının Karşılaştırılması

Farklı cüzdan mimarileri çeşitli avantajlar ve ödünler içerir; bu nedenle temel boyutlarda nasıl karşılaştırıldıklarını bilmek önemlidir. Geleneksel yaklaşımı temsil eden EOA cüzdanları, düşük oluşturma ve gas maliyetleriyle harici sahipli hesapları kullanır. Ancak toplu işlem, esnek gas ödemesi ve cüzdan kurtarma gibi gelişmiş özellikleri desteklemez. Güvenlik tamamen özel anahtar yönetimine bağlıdır ve anahtarın kaybolması veya ele geçirilmesi kalıcı erişim kaybına yol açabilen tek hata noktası yaratır.

MPC (Çok Taraflı Hesaplama) cüzdanları, anahtar yönetimini birden fazla tarafa dağıtarak güvenlikte daha sofistike bir yaklaşım sunar. Teknik olarak hâlâ EOA olsalar da, MPC cüzdanları işlem imzası için birden fazla tarafın birlikte çalışmasını gerektirir ve böylece tek hata noktalarını ortadan kaldırır. Bu, geleneksel EOA’lara göre daha yüksek güvenlik sunar; ancak zincir dışı imza yetkilendirme politikaları ve şeffaflıkla ilgili karmaşıklıklar oluşturabilir. MPC cüzdanları mevcut blokzincir altyapısıyla uyumludur ancak işlem türleri ve gas ödeme seçeneklerinde sınırlı esneklik sunar.

AA cüzdanları ise, hesap soyutlama ve EIP-4337 gibi uygulamalarla en gelişmiş yaklaşımı temsil eder; sözleşme hesaplarının keyfi mantık uygulamasına olanak tanır. EOA’ya göre daha yüksek oluşturma ve gas maliyetleri gerektirseler de, AA cüzdanları benzersiz esneklik sağlar. Çoklu para birimiyle gas ödemesi, üçüncü taraf token sponsorluğu ve kullanıcıların yalnızca ETH değil; stabilcoin veya diğer tokenlarla da işlem ücretini ödeyebilmesi mümkündür. Toplu işlemler de desteklenir; kullanıcılar birden fazla işlemi atomik olarak gerçekleştirip toplam etkileşim yükünü azaltabilir.

AA cüzdanlarında imza yöntemleri geleneksel ECDSA’nın ötesine geçer ve farklı kullanım senaryoları için optimize edilmiş kriptografik şemaları kapsar. En önemlisi AA cüzdanları, özel anahtarları doğrudan yönetme zorunluluğunu ortadan kaldırır ve programlanabilir kurtarma mekanizmaları ile kişiye özel güvenlik politikaları uygular. Bu özellikler AA cüzdanlarını en kullanıcı dostu ve güvenli seçenek haline getirir; ancak tam potansiyele ulaşması için kapsamlı denetim ve ekosistem gelişimi gerekir.

EIP-3074 AA ile EIP-4337 AA Arasındaki Farklar Nelerdir?

Her iki teklif de Ethereum’a hesap soyutlama getirmeyi amaçlasa da, EIP-3074 ve EIP-4337 uygulama stratejisi ve mimari sonuçlar açısından farklılık gösterir. EIP-3074, protokol seviyesinde yeni işlem kodları ekleyerek EOA’ların yetkiyi sözleşmelere devretmesini sağlar. Bu yaklaşım belirli avantajlar sunarken, önemli zorluklar nedeniyle ertelenmiş ve EIP-4337 ön plana çıkmıştır.

Avantajlar

EIP-3074’ün yetki devri modeli, mevcut EOA’ların yeni sözleşme dağıtmadan akıllı sözleşme benzeri özellikler kazanmasını sağlar. Böylece çok sayıda mevcut Ethereum kullanıcısı hesaplarını taşımadan geliştirebilir. AUTH ve AUTHCALL işlem kodları, geliştiricilere toplu alım-satım, paketli alım-satım ve esnek gas ödeme mekanizmaları gibi yenilikçi işlem şemaları oluşturma imkânı tanır.

EIP-3074 ile mümkün olan invoker sözleşme modeli, aracısız güvenli işlem için yeni fırsatlar sunar. Bu sözleşmeler, ETH dışında farklı tokenlarla da ödeme alabilir ve işlem sponsoru ile alıcı arasında aracı olarak işlev görebilir. Böylece gas ödemeleri için ETH tutma zorunluluğu ortadan kalkar ve kullanıcı deneyimi iyileşir. Herhangi bir EOA, ek sözleşme dağıtımı gerektirmeden akıllı sözleşme cüzdanı gibi çalışabilir ve gelişmiş özellik isteyen kullanıcılar için maliyet ve karmaşıklık azalır.

Dezavantajlar

Avantajlara rağmen EIP-3074, konsensüs katmanında değişiklik gerektirmesinden kaynaklanan ciddi zorluklarla karşı karşıyadır. Yeni işlem kodlarının eklenmesi hard fork gerektirir; uygulamada sorun çıkarsa ağın kesintiye uğrama riski vardır. Ethereum topluluğu, konsensüs katmanı değişikliklerinde ihtiyatlı davranmakta ve mümkün olduğunda mevcut protokol sınırları içinde çalışan çözümleri tercih etmektedir—bu nedenle EIP-4337 daha cazip görünmektedir.

Bir diğer önemli sınırlama ise imza mekanizmasındadır. EIP-3074, EOA’lara sözleşme benzeri yetenekler kazandırsa da, EOA’ların sabit ECDSA imza şemasına bağlı kalır. Böylece Schnorr imzaları veya kuantum sonrası kriptografik şemalar gibi daha verimli veya güvenli yöntemlerin kullanılması engellenir. Kriptografik standartlar geliştikçe, bu esneksizlik sorun olabilir ve ek protokol değişiklikleri gerektirebilir. EIP-4337 ise tasarımından itibaren esnek imza şemalarını destekler.

EIP-5003’ün Tanıtımı

EIP-5003, EIP-3074’ün bir evrimi olarak AUTHUSURP işlem kodunu getirir ve orijinal önerinin bazı sınırlamalarını aşmayı amaçlar. Bu işlem kodu, daha önce EOA özel anahtarlarıyla kontrol edilen adreslerde sözleşme kodu dağıtımına izin verir ve böylece EOA’lar sözleşme hesaplarına dönüştürülebilir.

Mevcut nonce’a sahip adreslerde kod dağıtımını engelleyen EIP-3607 ile birlikte çalışarak EIP-5003, EOA’ların sözleşme hesaplarına göç etmesi için bir yol açar. Bir EOA, EIP-3074 ile başka bir adresi yetkilendirdiğinde, yetkilendirilen adres AUTHUSURP kullanarak orijinal EOA’nın adresinde kod dağıtabilir. Böylece orijinal imza anahtarının yetkisi iptal edilir ve EOA’dan CA’ya geçiş tamamlanır.

Bu mekanizma, mevcut EOA’ların ECDSA imza şemasından daha gelişmiş yöntemlere geçişini sağlar. Kullanıcılar, adreslerini koruyarak çoklu imza doğrulama, sosyal kurtarma veya ileri güvenlik özellikleriyle hesaplarını yükseltebilir. Süreklilik, blokzincirde kimlik ve etkileşim geçmişinin korunması açısından önemlidir.

Ancak AUTHUSURP kodunun protokole eklenmesi gerektiği için, EIP-5003 de EIP-3074 ile aynı dağıtım zorluklarını taşır. Kısa vadede odak noktası, ek protokol değişikliği gerektirmeyen ve daha kapsamlı bir çözüm sunan EIP-4337’nin uygulanmasıdır.

Sonuç

EIP-4337 ile hesap soyutlama, Ethereum için dönüştürücü bir gelişme; ana akım benimsenmeyi engelleyen uzun süredir devam eden kullanılabilirlik ve güvenlik sorunlarını çözüyor. İşlem kaynaklarını imzalardan ayırıp, kullanıcı hesapları üzerinde akıllı sözleşme kontrolü sağlayarak EIP-4337, blokzincirle etkileşimde eşsiz bir esneklik sunuyor. Bundler, entry point sözleşmeleri ve paymaster gibi bileşenlerle güvenliği koruyan ve kullanıcı deneyimini geliştiren yeni bir altyapı oluşturuluyor.

EIP-4337’nin en büyük avantajı, konsensüs katmanında değişiklik gerektirmeden uygulanabilmesi ve ağ istikrarının korunmasıdır. Kullanıcılar, gelişmiş güvenlik seçenekleri, esnek gas ödeme mekanizmaları ve özel hesap mantığı uygulama imkânı elde eder. Bu yenilikler, kriptoya yabancı kullanıcılar için giriş engelini azaltır ve blokzincir teknolojisinin ana akım benimsenmesini hızlandırabilir.

Ethereum ekosistemi gelişmeye devam ettikçe, EIP-4337 ile hesap soyutlama büyümenin yeni aşamasında kilit rol oynayacak. EIP-4337’nin cüzdan ve uygulamalara entegrasyonu, kullanıcıların blokzincirle etkileşimini daha sezgisel, güvenli ve erişilebilir hale getiriyor. Bu yenilik, Ethereum’un kullanıcı odaklı yaklaşımını ve sürekli gelişim taahhüdünü güçlendirirken ağı daha geniş benimsenmeye hazırlıyor. EIP-4337’nin başarılı uygulanması, blokzincir teknolojisini ana akım kullanıcılar için erişilebilir kılmada ve Ethereum ekosisteminin güvenlik ile merkeziyetsizliğini korumada önemli bir dönüm noktasıdır.

Sıkça Sorulan Sorular

EIP 4337 Nedir?

EIP-4337, Ethereum’da hesap soyutlamasını tanıtarak kullanıcıların işlem imzalama ile yürütmeyi ayırmasını sağlar. Kullanıcı işlemi nesneleri ve küresel entry point sözleşmesiyle toplu işlemler sunar; Ethereum’da işlem güvenliği ve verimliliğini artırır.

EIP 4337 ile 7702 Arasındaki Fark Nedir?

EIP 4337, hesap soyutlama özelliklerinin oluşturulması için bir araç seti sunar; EIP 7702 ise bu özellikleri mevcut harici sahipli hesaplarda kullanmaya adapte eder.

ERC-4337 Protokolü Nedir?

ERC-4337, hesap soyutlama için bir Ethereum standardıdır ve protokolde değişiklik olmadan akıllı sözleşme tabanlı hesaplar ile gelişmiş işlem yönetimi sağlar.

EIP ve ERC Aynı Şey Midir?

Hayır, EIP ve ERC aynı şey değildir. EIP (Ethereum Improvement Proposal), Ethereum’daki genel iyileştirmeleri kapsarken; ERC (Ethereum Request for Comment) özellikle token standartlarını tanımlar.